Αναρωτηθήκατε ποτέ ποιο χαρακτήρα αποκτάτε όταν σχετίζεστε με το φαγητό;
Παρακάτω μερικοί από τους τύπους που κάποιοι από εμάς υιοθετούμε όταν τρώμε.
Ρίξτε μια ματιά και διαπιστώσετε αν ταυτίζεστε με κάποιον-ους από αυτούς.
Ο Συναισθηματικός τύπος
Όταν νιώθω δυσφορία στρέφομαι στο φαγητό. Άγχος, στεναχώρια, αμηχανία, μοναξιά κι άλλα δυσάρεστα ή άβολα συναισθήματα με κάνουν να θέλω να φάω. Το φαγητό για μένα είναι ηρεμιστικό, συντροφιά, παρηγοριά, ασφάλεια.
Ο Ασυναίσθητος τύπος
Συχνά τρώω ασυναίσθητα, μηχανικά, κάνοντας παράλληλα κάτι άλλο. Τρώω και βλέπω τηλεόραση, δουλεύω, είμαι στον υπολογιστή ή στο κινητό, οδηγάω κτλ. Την ώρα που τρώω, είμαι αποσπασμένος με σκέψεις ή ασχολίες άλλες από το φαγητό που έχω μπροστά μου.
Ο Χωρίς περιορισμούς τύπος
Δεν με πολυσκοτίζει αν αυτό που τρώω μου κάνει καλό ή με θρέφει. Είναι νόστιμο, το θέλω θα το φάω. Δεν θέλω κανένα περιορισμό, το φαγητό είναι για μένα απόλαυση και ταυτόχρονα συγκαλυμμένο μέσο αντίδρασης.
Ο Λιχούδης τύπος
Ακόμα κι αν δεν πεινάω τη δεδομένη στιγμή αν υπάρχει διαθέσιμο φαγητό θα το πάρω, δεν μπορώ να αντισταθώ. Δεν έχω τον έλεγχο της κατάστασης, η θέα, η ιδέα, η μυρωδιά του φαγητού με κάνουν να υποκύπτω εύκολα. Νιώθω ευάλωτος και αδύναμος μπροστά σε μπουφέδες, κεράσματα και γενικά σε πάσης φύσεως διαθέσιμο φαγητό. Να μην το δοκιμάσω, κρίμα είναι…, Ευκαιρία για φαΐ!, κτλ… είναι μερικές από τις σκέψεις μου.
Ο Ενοχικός τύπος
Όταν τρώω κάτι που δεν θα έπρεπε, κάτι “απαγορευμένο” νιώθω ενοχές και τύψεις. Μετά από τέτοιες παρασπονδίες, δυσάρεστες και επικριτικές σκέψεις για τον εαυτό μου κατακλύζουν το μυαλό μου και με κάνουν να αισθάνομαι ανάξιος, ανίκανος, μικρός.
Ο Προληπτικός τύπος
Τρώω από νωρίς για να μην πεινάσω αργότερα. Συχνά αυτό γίνεται ακόμα και αν το πρόγραμμα μου είναι λιγότερο φορτωμένο από το συνηθισμένο. Αν δεν φάω κάτι τώρα, θα μείνω νηστικός και δεν θέλω καθόλου να συμβεί κάτι τέτοιο.
Ο Τίποτα δεν πάει χαμένο τύπος
Το μαγείρεψα θα το φάω όλο, το πλήρωσα θα το φάω όλο, μου το σερβίρισαν θα το φάω όλο. Μέσα μου μια φωνή μου υπαγορεύει να αδειάσω το πιάτο μου. Εξάλλου είναι αμαρτία να πετάμε φαγητό, άλλοι άνθρωποι σε αυτή τη γη πεινάνε. Ακόμα κι αν έχω χορτάσει θα συνεχίζω να τρώω μέχρι να τελειώσει το φαγητό.
Ο Τιμωρητικός τύπος
Δεν με νοιάζει να φάω καλά, δεν το αξίζω. Έτσι όπως είμαι (αδύναμος, χοντρός, ανίκανος κτλ) δεν μου αξίζει κάτι καλύτερο, οπότε θα σαβουριάσω για να με τιμωρήσω. Τέτοιος που είμαι καλά να πάθω, τρώγε τώρα είναι μια από τις σκέψεις μου όταν τρώω άσχημα.
Ο Φέρτε κι άλλο τύπος
Σε κάποιο βαθμό και ίσως ενδόμυχα νιώθω αμήχανα με παρέα. Τρώω πολύ και καλά για να αισθάνομαι αρεστό κομμάτι της παρέας μου. Συχνά οι φίλοι μου με αντιμετωπίζουν με θαυμασμό για το πόσο καλοφαγάς άνθρωπος είμαι. Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει, φέρτε κι άλλο να περάσουμε καλά!
Ο Φοβισμένος τύπος
Το φαγητό με κάνει να αισθάνομαι αμήχανα. Το θέλω και δεν το θέλω. Το φοβάμαι το φαγητό, κι αν παχύνω; Έτσι όταν κάθομαι να φάω, δεν αισθάνομαι άνετα, δεν είμαι χαλαρός.
Ο Δεν μπορώ να πω όχι τύπος
Αν μου προσφέρουν κάτι υποκύπτω και δέχομαι το όποιο κέρασμα. Δεν θέλω να γίνω κακός λέγοντας όχι. Έτσι ακόμα και αν δεν θέλω κάτι τη δεδομένη στιγμή ή ακόμα και αν αυτό που μου προσφέρουν δεν είναι η καλύτερη των επιλογών μου, θα το πάρω και θα το φάω κιόλας.
Ο Προσεκτικός τύπος
Με ενδιαφέρει η υγεία και το fitness. Είμαι ενημερωμένος για τα διατροφικά και ακολουθώ συγκεκριμένη σχολή διατροφής. Κανόνες, αρχές, πρόγραμμα καθορίζουν το τι, πότε και πόσο θα φάω.
Εμείς πού στοχεύουμε;
Ο Διαισθητικός Τύπος
Είμαι σε σύνδεση με το σώμα μου. Μπορώ να καταλάβω πότε πεινάω, πότε χορταίνω, τι ζητάει, αν ζητάει, ο οργανισμός μου τη δεδομένη στιγμή.
Κανένα πρέπει δεν με περιορίζει ή δεν επιτάσσει τις επιλογές μου για φαγητό. Αν πεινάω τρώω, αν δεν πεινάω δεν τρώω. Απολαμβάνω το φαγητό μου, δεν το φοβάμαι, και ξέρω πότε να σταματήσω για να μην σκάσω. Αφουγκράζομαι το σώμα μου και οι επιλογές μου καθορίζονται από τη διάθεση μου να φροντίσω αυτό και τον εαυτό μου.
Υποσημείωσεις:
- Προσωπικά έχω περάσει κατά καιρούς από τους περισσότερους παραπάνω τύπους. Μου πήρε καιρό για να καταλήξω στην ισορροπία και εσωτερική ηρεμία που προσφέρει ο διαισθητικός τύπος. Αν λοιπόν διαπιστώσατε πως ταυτίζεστε με πολλούς τύπους, μην πτοήστε. Τουλάχιστον τώρα ξέρετε να αναγνωρίσετε κάποιες από τις μέχρι τώρα ασυναίσθητες συμπεριφορές σας οπότε έχετε ήδη κάνει το πρώτο βήμα για τις αλλάξετε!
- Κάποιοι από αυτούς τους τύπους αποτελούν την αρχή για πιο σύνθετες διατροφικές διαταραχές (ψυχογενής ανορεξία/ βουλιμία). Αν αναρωτιέστε για τον εαυτό σας ή κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο μην περιμένετε να σιγουρευτείτε, απευθύνετε από νωρίς σε κάποιο ειδικό.
Φυσικά, αν αισθανθείτε ότι χρειάζεστε βοήθεια, είμαι στη διάθεσή σας 😉
