Στο προηγούμενο άρθρο –Το πρόβλημα με τη ζάχαρη μέρος 1ο– αναφερθήκαμε στο ότι η ζάχαρη και τα επιμέρους συστατικά της, γλυκόζη και φρουκτόζη, ευνοούν:
- την παχυσαρκία
- το σχηματισμό λίπους στο ήπαρ
- την εμφάνιση διαβήτη τύπου ΙΙ
- τη στένωση των αγγείων
- την εκδήλωση αιφνίδιου καρδιακού επεισοδίου ή εγκεφαλικού.
Σε αυτό το άρθρο θα καλύψουμε μερικές ακόμη από τις προβληματικές πτυχές της.
Συνεχίζουμε λοιπόν!
Η ζάχαρη αποστραγγίζει τον οργανισμό από βασικά μικροθρεπτικά
Εμείς οι άνθρωποι ανήκουμε σε μια μικρή μερίδα θηλαστικών που στερούνται τη δυνατότητα να συνθέσουν τη δική τους βιταμίνη C. Για το λόγο αυτό βασιζόμαστε εξολοκλήρου στην πρόσληψή της από τη διατροφή μας. Τόσο η βιταμίνη C όσο και η γλυκόζη χρησιμοποιούν τον ίδιο κυτταρικό μεταφορέα. Υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ανταγωνίζονται την πρόσληψη της βιταμίνης. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως όσο μεγαλύτερη η συγκέντρωση της γλυκόζης τόσο μικρότερη η πρόσληψη βιταμίνης C από τα κύτταρα. Μια τέτοια κατάσταση είναι προβληματική ειδικά όταν τα κύτταρα που στερούνται τη βιταμίνη είναι κύτταρα του ανοσοποιητικού. (πηγή)
Επιπλέον, υπέρμετρη κατανάλωση ζάχαρης αποστραγγίζει τον οργανισμό από βασικά μέταλλα όπως: Ασβέστιο, Μαγνήσιο, Ψευδάργυρο και Χρώμιο. (πηγή)
Η ζάχαρη προκαλεί τροφικό εθισμό
Ω, ναι… Η ζάχαρη μπορεί να είναι εθιστική για πολύ κόσμο.
Όπως κι άλλα ναρκωτικά, η ζάχαρη προκαλεί έκκριση ντοπαμίνης στο κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου, πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με εκείνη των φυσικών τροφών (πηγή).
Υψηλή ντοπαμίνη μεταφράζεται σε υψηλό κίνητρο για αναζήτηση της συγκεκριμένης ουσίας. Θέλω ζάχαρη, την αποζητώ. Στη σύγχρονη κοινωνία η ζάχαρη βρίσκεται παντού και η πρόσβασή μας σε αυτή είναι πολλές φορές μέχρι το ψυγείο ή το περίπτερο. Μιας και το κίνητρο για επιβράβευση είναι έντονο καταναλώνουμε ζάχαρη ξανά και ξανά. Ο εγκέφαλος κάθε φορά κολυμπάει στη ντοπαμίνη και εμείς αισθανόμαστε ευφορικά.
Αυτό όμως δεν είναι κάτι που κρατάει για πάντα. Αργά ή γρήγορα ο εγκέφαλος δυσανασχετεί και προσπαθεί να ισορροπήσει την κατάσταση με μείωση των υποδοχέων ντοπαμίνης. Αυτή η εξέλιξη είναι πολύ σημαντική. Τώρα ενώ η έκκριση ντοπαμίνης από τη ζάχαρη είναι ίδια, η ευχαρίστηση που αντλούμε είναι μικρότερη. Το ένα κομμάτι κέικ δεν είναι πια αρκετό. Έχοντας συνηθίσει σε πιο έντονη ευχαρίστηση αυξάνουμε την ποσότητα, τρώμε και δεύτερο κομμάτι, για να ευχαριστηθούμε.
Άλλος τρόπος να καταλάβουμε αν είμαστε εθισμένοι στη ζάχαρη είναι να πειραματιστούμε απέχοντας εντελώς για μερικές μέρες. Δείτε το σαν παιχνίδι. Πόσες μέρες μπορείτε να αντέξετε χωρίς καθόλου ζάχαρη; Αν η αποχή σάς προκαλεί δυσφορία, ακατανίκητες λιγούρες και σωματικές ενοχλήσεις όπως πονοκέφαλους τότε μάλλον την έχετε πατήσει. Βιώνετε στερητικό σύνδρομο…
Η ζάχαρη ευνοεί τη δυσβίωση
Σίγουρα έχετε ακούσει για την εντερική χλωρίδα κάποια πράγματα. Το ξέρατε όμως ότι ο πληθυσμός των κυττάρων της χλωρίδας αυτής χωρίζεται σε καλά και κακά μικρόβια; Τα καλά μας ευχαριστούν για τη φιλοξενία προσφέροντας υπηρεσίες όπως πχ σύνθεση βιταμινών, τα κακά σφετερίζονται την κατάσταση και είτε δεν προσφέρουν τίποτα, είτε δημιουργούν πρόβλημα στον οργανισμό.
Το ποια από τα δύο θα υπερισχύσουν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διατροφή μας. Όταν οι πληθυσμοί των οπορτουνιστικών μικροβίων υπερβούν το φυσιολογικό οδηγούμαστε σε δυσβίωση.
Η συμβίωση είναι μια κατάσταση όπου τα διάφορα μέρη συνυπάρχουν αρμονικά (+/+). Η δυσβίωση είναι μια κατάσταση όπου το ένα μέρος οφελείται εις βάρος του του δεύτερου (+/-).
Στη δυσβίωση η υγεία και η λειτουργικότητα του πεπτικού μας επηρεάζεται αρνητικά ενώ συχνά διαταράσσεται και η ομοιόσταση του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα την εμφάνιση μιας σειράς από ευαισθησίες, αλλεργίες ή ακόμα και αυτοάνοσα.
Συχνή και υπέρμετρη κατανάλωση ζάχαρης, και γενικότερα απλών-επεξεργασμένων υδ/κων, ωφελεί την ανάπτυξη τέτοιων ωφελιμιστικών μικροβίων (πηγή).
Η ζάχαρη χαλάει τα δόντια
Το ξέρετε αλλά αξίζει να το επαναλάβουμε.
Η ζάχαρη αποτελεί τροφή όχι μόνο για τα κακά μικρόβια του εντέρου αλλά και για τα κακά βακτήρια της στοματική μας κοιλότητας (πηγή). Όσο πιο πολύ ζάχαρη στη διατροφή τόσο πιο συχνές οι επισκέψεις στον οδοντίατρο. Αρκετά ακριβή και δυσάρεστη εμπειρία δεν συμφωνείτε;
Ανακεφαλαιώνοντας
Έχουμε και λέμε:
- Παχυσαρκία
- Σχηματισμό λίπους στο ήπαρ
- Εμφάνιση διαβήτη τύπου ΙΙ
- Στένωση των αγγείων
- Εκδήλωση αιφνίδιου καρδιακού επεισοδίου ή εγκεφαλικού
- Τροφικός εθισμός
- Δυσβίωση
- Χαλασμένα δόντια
Οι παραπάνω καταστάσεις εμφανίζονται μεμονωμένα ή συνδυαστικά ανάλογα με την κράση και τις συνήθειες του κάθε ατόμου. Δύο άτομα πχ μπορεί να τρώνε την ίδια ποσότητα ζάχαρης αλλά ο ένας να πλένει σχολαστικά τα δόντια του και να μην έχει θέμα. Αντίστοιχα, δύο άτομα μπορεί να τρώνε την ίδια ποσότητα ζάχαρης και η κοψιά του ενός να τον κρατά αδύνατο.
Για όλους εσάς που είστε αδύνατοι και καταναλώνετε υπέρμετρα ζάχαρη προβληματιστείτε. Μπορεί τα γονίδια ή η συχνή γυμναστική να σας γλιτώνουν από την παχυσαρκία ωστόσο υπάρχει πιθανότητα να έχετε θέμα με κάποια από τα υπόλοιπα προβλήματα που αναφέραμε. Κοιτάξτε το.
Θα το ξαναπούμε:
Η ζάχαρη είναι ένα από τα χειρότερα συστατικά της σύγχρονης δυτικής διατροφής.
Είναι σημαντικό να τη μειώσουμε.
Ανακαλύψτε τα βήματα που μπορείτε να κάνετε για να τα καταφέρετε εδώ.
Περισσότερα άρθρα για τη ζάχαρη:
